DE ONMOGELIJKE REIS
In 1955 vertrokken zes studenten vanuit Londen met twee Land Rovers op een epische expeditie naar het onbekende. De bestemming: Singapore. De bekroning: een plaats in de geschiedenis. Een van de teamleden, Tim Slessor, deelt zijn herinneringen over hoe de reis verliep.
Het werd een van de langste avonturen over land: de halve wereld rond van het Engelse Kanaal tot Singapore.
Als studenten hadden we geen geld, geen auto's, helemaal niets.
Zoals veel dingen uit het Cambridge van de jaren vijftig ontstond ook dit idee bij een kop koffie rond een gasvuurtje. Ik was naar de kamer van Adrian Cowell gegaan voor een slaapmutsje, toen hij luidop begon te dromen. Wat ik ervan dacht om een expeditie te organiseren om naar Singapore te rijden. Geschift? Misschien. Maar waarom niet? Dat had niemand ooit gedaan. Wij konden de eerste zijn.
We namen de atlas erbij en stippelden een ruwe route uit. We schatten de afstanden en praatten erover tot in de vroege uurtjes.
En zo ontstond de expeditie ongeveer, of beter gezegd het idee voor de expeditie.
Het team was bijna voor we het wisten gevormd. De eerste aan boord was cameraman Antony Barrington Brown (beter bekend als BB). De volgende was Henry Nott, de secretaris van de motorclub van de universiteit. En dan hadden we Pat Murphy, een navigator en visumonderhandelende diplomaat.
Toen kwamen we op het idee om iemand van Oxford te rekruteren: we dachten dat, als we die twee auto's konden hebben, we de ene lichtblauw konden schilderen en de andere donkerblauw. De mediabelangstelling die we daardoor zouden krijgen, zou onze kansen op sponsoring sterk verhogen.
Er werd een groepje afgevaardigden naar de andere universiteit gestuurd. Zij kwamen terug met Nigel Newbery, die onze intendant en tweede mecanicien zou worden. Adrian was reeds onze 'busyness manager' (kassier, boekhouder en secretaris). Hij kwam immers met het oorspronkelijke idee op de proppen. Met een eerste brief en vervolgens een bezoek aan Birmingham begon hij de Rover Company te overtuigen dat het team zou slagen in wat volgens sommigen simpelweg een onmogelijke reis was.
Maar, zo stipte Adrian aan, als we de sceptici ongelijk konden geven en 's werelds eerste landreis naar Singapore tot een goed einde zouden brengen, zou de publiciteit voor Rover enorm zijn. Enkele dagen later schreef Rover terug dat ze de logica van Adrians voorstel wel inzagen. Tijd voor een feestje – en dan aan het werk!
